Սիրանուշ Ասատրյան
Ավագ դպրոց
9-1 դասարան
Մեկ-մեկ լինում են այնպիսի պահեր երբ դու ցանկանում ես փախչել քո բոլոր հիշողություններից, որովհետև դրանք ցավալի են: Ուզում ես քեզ հանձնել ժամանակին և նա վարվի քեզ հետ ինչպես որ ցանկանում է: Թվում է, թե նա քեզ կփախցնի քո անցյալից, նրա գրկում այլևս չեն լինի ցավալի բաներ: Մի ակնթարթում քեզ կհասցնի նոր աշխարհ, նոր հավիտենություն, նոր տիեզերք: Կլցնի քո վշտացած ու դատարկ հոգին լույսերով: Այլևս ստիպված չես լինի ամաչել այն արարքների համար, որ արել ես նախկինում: Կքանդի քո խճճված մտքերի քարկապը: Կազատի այն հիշողություններից, որոնք պահել են քեզ և չեն թողնում առաջ շարժվել: Կօգնի քեզ ավելի լավ հասկանալ աշխարհը և մարդկանց: Բայց ինչքան էլ որ քեզ իր թևերի վրա հեռու տանի ժամանակը, ինչքան էլ որ լավ բաներ խոստանա, միևնույն է, քո հոգում մխրճված հիշողություններից չես կարող փախչել: Բայց կան նաև վերքեր, որոնք ժամանակը բուժում է...
Տարի ինձ ժամանակ
Համո Սահյան
Առ քո թևերին, տար ինձ, ժամանակ,
Ես ետ մնալուց շատ եմ վախենում:
Հուշերից որքան հեռու եմ կենում,
Մեկ է, կապում են թևերս նրանք:
Ակնթարթի մեջ դու կուլ ես տալիս
Այնպիսի մի նոր հավիտենություն,
Որ խոսքս հազիվ հասած բերանիս,
Դառնում է արդեն խորին հնություն:
Դուրս հանիր ինձ այս մթին կիրճերից,
Որ քեզ հասկանամ և ինձ ճանաչեմ:
Փրկիր ինձ այս խուլ ախ ու ճիչերից,
Տուր ինձ քո ոգին, որ ես շառաչեմ:
Տուր ինձ քո ոգին, որ ես շառաչեմ,
Որ ես դադարեմ հանդարտ հոսելուց,
Ինձնից խոսելուց քեզնից չամաչեմ,
Ինձնից չամաչեմ քեզնից խոսելուց:
Տուր ինձ քո ոգին, քո միտքը ներհուն,
Առ ինձ հանճարեղ քո տարերքի մեջ,
Որ չմոլորվեմ քո ոլորտներում
Եվ իմ հոգու բարդ տիեզերքի մեջ:
Պարզեցրու, զտիր խոհերն իմ խառնակ,
Առ քո թևերին, տար ինձ, ժամանակ:
Write a comment