Տանիքում

Գոհար Հովհաննիսյան 

10-1

 

Հատված իմ <Մինչև ամպեր> գրքից 

Ես արթնացա, բոլորը արդեն հավաքվում էին, որ գնաին այդ տանից։ Ես ման եկա նրան, բայց չգտա։ Նայեցի դրսում՝ ցուրտ ձմեռ էր։ Հետո տեսա նրան տան տանիքում կանգնած և ես էլ բարձրացա այնտեղ։ Նա անշարժ նայում էր մի կետի և այնքան ոտնահարված տեսք ուներ։ Ես էլ կանգնեցի նրա կողքին, հետո ասացի, որ գնալու ժամանակն է։ Նա ոչինչ չասաց։ Հետո ևս մեկ անգամ ասեցի, որ պետք է գնալ, իսկ նա էլի չշարժվեց։ Ես հույսս կորցրած արդեն շրջվել և գնում էի, երբ հանկարծ նա բռնեց ձեռքս։ Ես շրջվեցի, բայց նա էլի ուղիղ էր նայում։ Կանգնեցի նրա առաջ, որ ինձ նայի։ Հետո նա ասաց, որ չի ուզում ինձ կորցնել։ Նա առաջարկեց փախնել այս տեղից և որ սա իմ կռիվը չէ։ Իսկ ես պատասխանեցի, թե չեմ տողի իմ ընկերներին մենակ և ոչինչ էլ իմ հետ չի լինի։ Իր ձեռքից քաշելով իջացրեցի տանիքից և մենք գնացինք բոլորի մոտ։ 

Write a comment

Comments: 1
  • #1

    Eye Care Softgel (Monday, 14 November 2016 08:16)

    di tunggu updatean terbarunya min