Ու կգա օր

Դիանա Տատինցյան

10-1

Ու կգա օր,երբ ինձ մարդիկ կդադարեն քննարկել.

Ու կգա օր, երբ հենց իրենք, կզգան ցավն ու կլռեն:

Ու ես այդժամ, կելնեմ ոտքի, կօգնեմ իրենց, կլսեմ,

Ու կան բառեր, որ դեռ երկար տարիներ պիտի ասեմ:

 

 

Ես չեմ կանգնի նրանց առաջ ու չեմ քննի քայլերը ձեր,

Ես դատարկ չեմ արդեն վաղուց, ինձ սնել են չար խոսքերն,

Ու ես կանգնում եմ ոտքի, ու ես ձեռք եմ պարզում ձեզ,

Ու ես կլինեմ բարի, թեկուզ չար եմ դարձել ես:

 

 

Նրանք կապշեն, որ ես դեռ կամ

Ու նորովի կխոսեն

Կքննարկեն ինձ, որ գնամ,

Բայց դա երազանքն է ձեր:

 

Ես՝ օտար եմ, հյուծված, թույլ,

Ես՝ նորեկ եմ, ուժեղ, լույս:

Ինձ քարկոծեք, ձեզ է վնաս այդ ամենը լոկ տալու,

 

Կյանքում ամեն խոսք ու քայլ նորից է միշտ կրկնվում:

Write a comment

Comments: 1