Նավասարդյան Վիկտորյա
10-1
Աշնանային խուլ գիշեր։
Աստղերը մարում են
Իրենց լույսը։
***
Հիշիր ինձ
Միայնական֊գայլ։
Մթություն մեջ։
***
Միայն ես և դու։
Աստղեր ու լուսին։
Եվ մի բուռ ջերմություն։
***
Մի՞թե հոգիներին
Աչքեր պետք են,
Որ տեսնեն միմյանց։
***
Փակիր աչքերդ։
Զգա ներկայությունս։
Եղիր երջանիկ։
***
Քայլիր ճանապարհով,
Նայիր անդունդը,
Դու վախենում էիր։
***
Ամպերը գոռում են։
Լացում են։
Շտապում են մարդիկ։
***
Սև ագռավը նստած է
Մերկ ճյուղին։
Աշուն է։
Write a comment